چندی پیش بود که خبر بازداشت سهيل عربی منتشر شد، روز ۲۶ مهر ۱۴۰۱ این فعال مدنی آزاد شد، همین امر بهانه ای شد تا از وی شرایط کنونی و وضعیت بازداشتگاه ها و بازداشتی های این روزها را جویا شویم.
بدلیل ضعیف بودن اینترنت امکان ضبط مصاحبه صوتی و تصویری نبود، من مسعود اخترانی تهرانی خبرنگار دُر تی وی از سهيل عربی پرسیدم؛
با توجه به بازداشت اخیر شما، دلیل آن را به شما چه اتهامی عنوان کردند؟
سهيل عربی : اتهامات من ؛
فعالیت تبلیغی و تشویش اذهان عمومی از طریق لیدری اغتشاشات ( البته اونا میگن اغتشاش ما می گوییم دادخواهی و انقلاب ) از طریق تحریک مردم به تجمعات اعتراضی در فیسبوک و اینستاگرام
چه ارگانی نسبت به بازداشت شما اقدام کرد؟
توسط قرارگاه ثارالله سپاه بازداشت و در بازداشتگاهی موسوم به خانه امن در مکانی نا معلوم ( احتمالا نزدیک افسریه ) محبوس شدم!
در زمان بازداشت بر شما چه گذشت؟
در زمان بازداشت در سلول انفرادی محبوس بودم که البته عوامل سپاه می گویند در ایران سلول انفرادی نداریم ؛ سلول دور از جمع داریم!
همانطور که می گویند زندانی سیاسی نداریم ؛ مجرم امنیتی داریم، مجرم امنیتی کسی است که چند جمله تایپ کرده ، انتقاد کرده در راهپیمایی شرکت کرده و دادخواهی کرده
تفاوتهای بسیاری بین بازداشتگاه ها و زندانها هست
سهيل عربی ادامه داد: در بند دو الف به ویژه از سال ۹۶ به بعد بعضی از قوانین رعایت می شود ، برای مثال بازجویی ها نباید در هر جلسه بیش از سه ساعت باشد، نباید پس از ساعت هشت شب متهم مورد بازجویی قرار بگیرد، متهم حق شکایت از زندانبان و بازجو را دارد و …
اما در الف یک و خانه های امن سپاه هرگز اینها رعایت نمی شوند
به گفته بازجوی خودم : اینجا حقوق بشر آنتن نمیده!
در خانه های امن و الف یک بازجو راحت تر کتک می زند، چون دو الف در اوین است و اگرچه تحت نظارت هیچ جا نیست، اما به هر حال کمی قانون دارد که در خانه های امن و الف یک همین اندک حقوق را هم نداریم
سهيل عربی از نوع شکنجه ها در خانه های امن سپاه گفت:
شکنجه های فیزیکی که جایشان می ماند
معمولا سپاه و اطلاعات این شکنجه ها را اعمال نمی کنند
شکنجه های نوع دوم که اثری به جا نمی گذارند
و شکنجه های نوع سوم که شکنجه های روحی است
در تمام این مدت بازداشتی ها با همخوانی سرود های ملی و میهنی در بند ۲۰۹ تاکتیک ضد شکنجه را اجرا کردند و نشان دادند نسلی هستند که به هر راهی حاضرند از سد این نظام عبور کنند.
این نسل در بازداشتگاه ها اقدامات خلاقانه ای را برای عبور از بحران روانی انجام میدهند.
از سهيل راجع به دیگر بازداشتی ها پرسیدم :
در بند ۲۰۹ تعدادی از خانمها در اعتراض به تعرض های بازجوها اعتصاب غذا کرده اند
وی افزود : اوضاع زندانها در این روزها بد تر شده ، بازداشتها زیاد شده ولی به دلیل کمبود جا معمولا کمتر از یک هفته مجبورند افراد را آزاد کنند، مگر سابقه دار باشند.
سهيل عربی در ادامه گفت:
اما روحیه مردم بی نظیر است
من از سال ۸۸ در اکثر اعتراضهای خیابانی بودم ، اما هیچ وقت چنین اتحاد و درایتی از مردم ندیده بودم
خلاقیت و پشتکار جوانها در کنار تجربه نسلهای قبل نیروی فوق العاده ای به مردم داده
در پایان این زندانی سیاسی چند راهکار برای مبارزه در زندان رو گوش زد کرد:
در گام نخست متهم حق دارد سکوت کند و در بازجویی هیچ حرفی نزند ، در چنین مواقعی اگر افراد جوان هستند حتما از طریق خانواده ها به رسانه ها اطلاع رسانی کنند، این موضوع بسیار مهم است ، از رسانه ای شدن وحشت دارند.
به دوستان خود بسپارید اگر رفتید و بر نگشتید حتما به رسانه ها اطلاع رسانی کنند
هنگام مواجهه با بازجو خونسردی خود را حفظ کنید و از داد و فریاد بازجو هراس نداشته باشید
توی بازجویی بهتره سعی کنی با قوانین و ادبیات خودشون بهشون حمله کنی
زیاد رادیکال نباشید
به بازجو اجازه ندهید از شما سوال بپرسد ، شما سوال کنید ، سوال رو با سوال جواب بدهید.
بپرس چرا به جای اختلاسگر و قاتل من که به جور و فساد اعتراض کردم باید مجازات بشم؟
بپرس زورت به من رسیده ؟
اون که ۹۲ هزار ملیارد دزدید کجاست؟
بپرس پس این مردم سالاری دینی که می گفتید کجاست ؟
چرا حق تجمع و اعتراض قانونی را از ما گرفته اید ؟
بپرس اصل ۲۳ قانون اساسی چرا رعایت نمیشه، چرا حق تجمع و اعتراض قانونی به ما نمی دهید؟
اینجوری بازجو مجبوره بهت جواب بده
سعی می کنه عصبیت کنه که فحش بدی
فحش نده!
چون اینجوری در گزارش مینویسد فحاشی کرد من هم اقدام فیزیکی کردم.
شک نداشته باشید که دوربین جلوی شماست و بازجو اختیار هر کاری را ندارد
تا فحش ندید نمی تواند فیزیکی اقدام کند