پخش زنده
Home » اجتماعی و سیاسی » بیانیه دکتر سید مصطفی آزمایش به مناسبت، سوم اسفند، روز جهانی درویش

بیانیه دکتر سید مصطفی آزمایش به مناسبت، سوم اسفند، روز جهانی درویش

دکتر سید مصطفی آزمایش، مدیر مسئول «انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر»، که مسئولیت «اشاعه عرفان واقعی به چهارگوشه جهان»، توسط دکتر نورعلی تابنده بر عهده وی گذارده شده است در بیانیه ای به مناسبت روز درویش، با تبریک این روز فرخنده، گفت؛ در سالهایی که به دلیل برون رفت از جنایات دهه شصت و کشتار و قلع و قمع ده ها هزار نفری زندانیان سیاسی در همین دهه و کشتار چهره های فرهیخته و تاریخ ساز در دهه هفتاد در جریان قتلهای زنجیره ای، که رژیم تلاش می کرد تا صدای هر منتقدی را خاموش کند، حرکت اعتراضی دراویش به سوی مجلس در بهارستان مورخ سوم اسفند ۱۳۸۷، سرآغازی بود برای جنبش اعتراضات مردمی که حرکتی پویا و ماندگار را تا به امروز رقم زده است.

متن کامل بیانیه دکتر سید مصطفی آزمایش به شرح زیر است:

هو ۱۲۱

قُلْ لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
﴿سوره جاثیه آیه ۱۴﴾

مؤمنان را بگو تا از کسانی که به روزهای خدای بزرگ امیدی ندارند در گذرند تا خدای بزرگ خودش سزای هر گروهی را به آنچه که بدست می آوردند بدهد.

سوم اسفند روز جهانی درویش بر همه رهروان طریقت ، ملت فرهنگ پرور و ستمستیز ایران، نیز همه آزادگان صلح دوست در سراسر جهان فرخنده باد.

در این روز دراویش سلسله نعمت اللهی گنابادی و شاگردان مکتب مجذوبعلیشاهی بی هیچ مطالبات سیاسی و صنفی و صرفا در جهت احقاق حقوق پایمال شده اجتماعی خود در طول سه سال پیش از آن، در روز و ساعتی یکسان در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کرده و آمیزه ای پر شکوه از همدلی و ستمستیزی را به نمایش گذاشتند.

سوم اسفند سرآغاز اعتراض رسمی دراویشی شد که به امید رساندن صدای حق جویی خود رهسپار میدان بهارستان تهران شدند تا با برگزاری تجمعی مسالمت آمیز در برابر مجلس شورای به اصطلاح اسلامی ندای مظلومیت خود را به گوش نمایندگان برسانند و از مجلس قانونگذار انتظار داشتند تا در این زمینه به حمایت از دراویش برخاسته و به این ترتیب تسلی خاطری برای اهل دل شوند.

این تجمع پس از آن صورت گرفت که در یک دوره سه ساله پر از آشوب و تنش، بیش از دوازده حسینیه، خانقاه و مراکز عبادی دروایش که تقریبا اکثریت قریب به اتفاق آنها در ادارات اوقاف ثبت و حتی برخی مانند تکیه ایزدگشسب در شهرستان اصفهان در اداره میراث فرهنگی هم به ثبت رسیده بودند، توسط نیروهای امنیتی مورد تهاجم قرار گرفته و بطور کامل تخریب شده بودند.

حداقل دو فقره از این تخریب ها با پرتاب مواد منفجره نظیر کوکتل مولوتوف صورت گرفت که منجر به زخمی شدن دروایش گردید حسینیه شریعت قم همراه با ملک شخصی جنب آن با سابقه ای قریب صد سال که در اداره اوقاف شهرستان قم نیز به ثبت رسیده بود به تحریک چند آخوند و طلبه تنگ نظر مورد تهاجم وحشیانه نیروهای حکومتی قرار گرفت، ظرف چهل و هشت ساعت سوزانده، تخریب ، تسطیح و زمین وقفی آن به توقفگاه خودروها تبدیل گردید.

از نفی بلد دکتر تابنده به بیدخت گناباد زادگاهش، ربایش ایشان از یکی از دهات نزدیک گناباد و انتقالشان تحت شکنجه به تهران بدون برخورداری از حداقل نیازهای شخصی و تخریب حسینیه ها در شهرهای مختلف ایران نظیر قم، بروجرد، چرمهین اصفهان و بستن مراکز عبادی در شهرهای کرج، سمنان ، شاهرود و کیش و بندرعباس و غیره گرفته تا تعرض به آرامگاه و مقبره اسدالله ایزدگشسب درویش ناصرعلی در تخته پولاد اصفهان که در زمره میراث فرهنگی کشور در یونسکو به ثبت رسیده بود، همه و همه از فشار حکومت بر دکتر نورعلی تابنده و پیروان ایشان در ایران حکایت داشت.
به گواهی قرائن و اسناد منتشره ، در تمامی این تعرضات و دست اندازی ها و اجحاف حقوق دراویش صلح طلب و آرامش جو، تمامی ارگانهای لشگری و کشوری حضور داشته و تمامی این تهاجمات با تصویب شورای تامین استان های مربوطه صورت گرفته است و این امر نشان می دهد که بالاترین نهادهای تصمیم گیری و مجریان امور در این جنایات علیه دراویش، مسئولیت وجدانی و قانونی و شرعی دارند.

خوشبختانه در نتیجه تعلیمات و آموزشهایی که دروایش سلسله نعمت اللهی گنابادی از پیر و مقتدای خود دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه فراگرفته بودند که اهم آن بر اصل لایتغیر «دوستی چون آب روان و دفاع چون سنگ خارا» استوار بود فشارها ، تهدیدات و تهاجمات، نتیجه معکوس به بار آورد و بر همدلی و عزم دراویش برای ایستادگی خشونت پرهیز در برابر تجاوز و تهاجم و دفاع قانونی و موجه از حقوق حقه اجتماعی و اصول بنیادین فقر و درویشی که همان اصول انسانیت و همزیستی مسالمت آمیز میباشد افزود، در نتیجه دراویش طی یک همدلی بی سابقه تصمیم گرفتند تا با تجمع در میدان بهارستان تهران و در مقابل مجلس شورای اسلامی مراتب اعتراض خود را به نقض مستمر چند ساله حقوق شهروندیشان به نمایندگان مجلس ابلاغ کرده و ضمن رساندن صدای اعتراض خود به گوش همه مردم ایران به مقامات نظام حاکم بر کشور یادآوری نمایند که این مسئولان هستند که باید موضع خود را در برابر بی قانونی روشن کنند و با نیروهای خودسر که عامل پراکندن تخم کین و نفرت در میان مردم و جدایی ملت و حکومت هستند برخورد کنند.

این جنبش سرآغازی بود برای دراویشی که به دلیل پیوند به یک روح مشترک جمعی در شرایطی که هنوز شبکه های اجتماعی به شکل امروزی وسعت پیدا نکرده بود از اقصی نقاط ایران مانند ذرات آهن، جذب مغناطیس مجذوبعلیشاهی شده و به یکدیگر پیوستند و از هر کرانه ایران، رهسپار خیابان بهارستان تهران شدند.

اگر چه تعداد قلیلی از آنها توسط یک شیخ و یک معمم از رفتن در مقابل مجلس به شدت برحذر داشته شدند اما همین حرکت اعتراضی ، سرآغازی بود برای جنبش اعتراضات مردمی که حرکتی پویا و ماندگار را تا به امروز رقم زده است.

در سالهایی که به دلیل برون رفت از جنایات دهه شصت و کشتار و قلع و قمع ده ها هزار نفری زندانیان سیاسی در همین دهه و کشتار چهره های فرهیخته و تاریخ ساز در دهه هفتاد در جریان قتلهای زنجیره ای، جامعه در ترس ناشی از کشتار و جنایت بسر می برد و رژیم تلاش می کرد تا صدای هر منتقدی را خاموش کند، حرکت اعتراضی دراویش به سوی مجلس در بهارستان باشکوه رقم خورد.

حرکت استوار و یکپارچه دراویش ضمن رعایت قوانین مملکتی در کمال سکوت و آرامش ، در مقابل مجلس شورا ، روحی دوباره در انسانهای آزادیخواه و حقیقت جو دمید.

این حرکت دسته جمعی که به روشنی به معنای تجدید پیمان دراویش گنابادی با آرمانهای بشردوستانه مکتب عرفان و تصوف در رویارویی با حاکمان جبار و دوستی ستمدیدگان بود، مورد تایید قاطع و کامل جناب آقای دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه قرار گرفت و ایشان در چند نوبت سخنرانی از این اقدام مریدانشان تقدیر و تشکر کردند و بر حرکت مسالمت جویانه آنها به این ترتیب ارج نهادند.

به شکرانه بزرگداشت چنین حرکتی که نماد همبستگی، همدلی و اتحاد دراویش بود که به منزله یک جان واحد با یک روح مشترک جمعی به یکدیگر پیوسته و به شیواترین شکل اعتراض خود را به سیاستهای سرکوبگرانه حکومت بمنصه ظهور گذاشتند و درسی از ایثار و جوانمردی و آزادیخواهی را به ملت ایران یادآور شدند، دکتر نورعلی تابنده این روز را «روز درویش» نامگذاری کردند.

امسال ، «سوم اسفند روز درویش»، همزمان است با نخستین سالگرد شهادت جاویدنام بهنام محجوبی یکی از دلیرمردان گلستان هفتم. بهنام محجوبی تبلور جوانمردی و رشادت، درویشی که پروانه‌وار دل به آتش جذبه یار زد و در قمار عشق معشوق ازلی جان باخت.

سپاهیان ظلمت، بهنام محجوبی را زیر شکنجه‌های شدید جسمی و روانی در زندان به قتل رساندند و جسم بی‌جانش را برای چند روزی نگه‌ داشتند تا سرانجام در روز سوم اسفند، همزمان با روز درویش، خبر درگذشتش را به خانواده و نزدیکانش دادند.

اینجانب بعنوان یکی از شاگردان جناب آقای دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه و نیز بعنوان نمایندهٔ ایشان برای ابلاغ محتوای عرفان و تصوف به همه ابناء بشر در سراسر جهان، بار دیگر این روز فرخنده را به تمامی شاگردان حقیقی مکتب مجذوبعلیشاهی تبریک گفته و یادآور می شود که با همت بلند آنها و ذیل توجهات باطنی مولای معظم قطب العارفین حضرت آقای مجذوبعلیشاه ، مراسم بزرگداشت این روز فرخنده هر سال از سال پیش باشکوه بیشتر برگزار خواهد شد.

دکتر حاج سیدمصطفی آزمایش
سه شنبه ۳ اسفند ۱۴۰۰، روز جهانی درویش

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

x

Check Also

زینب زمان فعال حقوق زنان : «در زمان بازداشت دو بار مجبورم کردند که کامل برهنه شوم.»

زینب زمان فعال حقوق زنان، دختر “حسین زمان” خواننده همراستا با افشای تعرضات جنسی به ...