مسئول بخش ایران و افغانستان در گزارشگران بدون مرز ضمن محکوم کردن تبعید سهیل عربی به برازجان گفت: «جمهوری اسلامی ایران یکی از سرکوبگرترین کشورهای جهان است که نه تنها به بازداشتهای خودسرانه و محکوم کردن در دادگاههای ناعادلانه بسنده نمیکند، که شهروندان ایران را با مجازاتهای تكميلی محروم از حقوق خود و محکوم به سکوت همیشگی میکند.»
رضا معینی اظهار داشت: «این محرومیتها با اصلهای ۱۲ و ۱۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق جهانی حقوق مدنی و سیاسی که ایران از امضا کنندگان آن است، مغایر هستند. سهیل عربی باید در کنار خانواده خود بماند و بتواند آزادنه فعالیتهای حرفهای خود را از سر گیرد.»
سهیل عربی پس از تحمل هشت سال حبس بدون مرخصی، ۲۵ آبان ۱۴۰۰، از زندان رجایی شهر کرج آزاد و برای تعیین تکلیف محکومیت دو سال تبعید خود به شهرستان برازجان اعزام شد.