رامش (آذر محبی تهرانی) هنرمند و خوانندهٔ مشهور میهنمان که علاقمندان بسیاری در میان چند نسل در ایران داشت، روز ۱۰آذر در لسآنجلس درگذشت و صدایی که برای مردم ایران بهویژه در دههٔ ۴۰ و۵۰ خاطرهانگیزه است، خاموش شد.
رامش که متولد ۱۳۲۵ در تهران بود حرفهٔ خوانندگی را در سال۱۳۴۳ با اجرای ترانه در برنامهٔ گلها آغاز کرد. ترانهٔ رودخانه که با الهام از داستان ماهی سیاه کوچولو سروده شده است، از آثار ماندگار اوست.
خانم رامش در سالهای ۵۸ و ۵۹ هم دو ترانه در ایران خواند اما بعد از کشور خارج شد و پس از یک کنسرت در اروپا، در اعتراض به ممنوع شدن خوانندگی زنان توسط رژیم «ولایت فقیه»، از خوانندگی کنارهگیری کرد.
رامش در این مورد گفته است: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم که حتی اجازه خواندن و رساندن فریاد درون خود را هم به گوشها نداشتند. بعد کم کم این اعتراض یک عادت شد و با من سالها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم. ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتم از ته دل برای همه مردم میخوانم».